Sakın kanala inme diyor annem,iki çocuk sele kapılmış ölmüş bak diyor dehşetli gözlerini kocaman açarak. Azıcık korkmuş olsam iner miydim yine de, iner de otoyolun karşısında ,lojmanın 1 km dışında bulur muydum kendimi acaba...
O koskoca su deposunun kapağını kaldırıp bakar mıydım tel merdivene tırmanıp...
Ateşle oynar mıydım ağaç altlarında...Cesaret eder miydim toprak içinde ayaklarla annemin tertemiz salonuna girmeye..Gönüllü olur muydum karıncaları kurtarmaya....Papatyadan tacımla dünya güzeli seçilir miydim ayağımda bezden papucum, kucağımda kör kedicik...
Bozuk para diye yutturduğum gazoz kapaklarıyla gazoz alabilir miydim....Atlayabilir miydim boyumdan büyük salıncaklardan...
Özgür olmak ister çocuk,kanatları vardır görmezsin...Hiç uçmadım sanırsın ama senin de çocukluk pabuçların vardı uçmaya hazır,hızını alırken eskidi de atıldı...
İnmem anneciğim ne işim var diyorum...kocaman gözler yavrusuna güvenle gülümsüyor...
Güzel yavrum... Çok duygulu ve duyarlı bir metin...Öpüyorum seni canım benim.
YanıtlaSilCanım babacığım... O günlerimin şarkısı hiç susmuyor....Ne zaman duysam tanıdık ezgisini içimde kanatlarım titriyor....Sözler sizden beste benden....
Sil