Güneşsizlikten soldu bu defa ruhum...
gökkuşağı istiyorum tenimde... Biberinden ısırmıştım toprağı,
ondan mı dilimin ucunda sevdadan acılar ?
Göğe kaldırsam başımı burnumun direği yine de sızlar mı ?
Güneş olsun, o soldursun çiçekten örtümü...
Şebnemli yapraklarımı çok sarsmasın rüzgar, küçük bir öpücük o kadar...
Yeşil kadifenin altında metruk evlerin boş odalarını dolduran ikindi güneşiydi kalbi...
Güzele vurdu yine ,toprak havalanırken ışıldadı kuzey yıldızı...iyi uykular...bir gün yine görüşürüz kaçak ....